Δουλειά, δουλεία ή επάγγελμα;

Συζητώντας με τον Μερέντα, ένα από τα παιδιά που αγαπώ, μου είπε: «και τον ορισμό της δουλειάς πρέπει να τον αλλάξουμε!! Από τον δούλο προέρχεται Χρυσάνθη κάτι πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό» Του λέω «έχεις απόλυτο δίκιο, εμένα μου αρέσει η λέξη επάγγελμα, κάτσε να δω τι σημαίνει!» και έτσι λοιπόν ο Μερεντάκος μου ήταν η εμπνευσμένη αφορμή για να πάρω τις απαραίτητες στροφές αλλά και για να ανακαλύψω ότι επάγγελμα στα αρχαία ελληνικά σήμαινε υπόσχεση. Εσείς τι επιλέγετε; Δουλειά ή Επάγγελμα;

Δουλειά ή επάγγελμα;

Δουλειά ή επάγγελμα;

Για να εκπληρώσω την επιθυμία του, σκέφτηκα ότι θα βοηθήσει να κάνουμε έναν διαχωρισμό μεταξύ δουλειάς και επαγγέλματος για να ξέρουμε έστω τι επιλέγουμε ή πού βρισκόμαστε. Και ορίστε:

Δουλειά ή δουλεία

Δουλειά είναι δουλεία στα λεφτά, πετυχημένος θεωρείται αυτός που έχει υψηλή θέση και μισθό. Συνήθως μπορεί να πετύχει και σχετικά γρήγορα αν έχει τις κατάλληλες διασυνδέσεις ή/ και αν δεν έχει ηθικούς περιορισμούς. Αυτός που είναι πετυχημένος στη δουλειά του όσο πιο πολύ δουλεύει τόσο πιο πολύ στρεσάρεται και τόσο πιο πολύ πιέζει τους γύρω του. Ο τρόπος για να σχετιστεί με τους συνεργάτες του είναι ο φόβος και η πίεση.

Το κίνητρο του είναι να βγάζει λεφτά αλλά είθισται όσα κι αν βγάζει, όση εξουσία κι αν αποκτά να μην είναι ποτέ ευχαριστημένος.

 

Στα δύσκολα η αντίδραση του συνήθως είναι ποιος-είδε-τον-Θεό-και-δεν-τον-φοβήθηκε και όλοι τρέχουν να κρυφτούν. Συνήθως όλη αυτή η τοξικότητα έχει αντίκτυπο στην υγεία του και στις σχέσεις του και μια μέρα συνειδητοποιεί ότι όσα λεφτά κι αν κέρδισε, έχασε τη ζωή μέσα απ’ τα χέρια του.

Επάγγελμα

Επάγγελμα είναι η υπόσχεση στο όνειρο, πετυχημένος θεωρείται αυτός που πληρώνεται για να κάνει αυτό που αγαπάει. Συνήθως παίρνει αρκετό διάστημα να θεωρηθεί πετυχημένος γιατί η επιτυχία βασίζεται στην αναγνώριση της αξίας του η οποία δεν έρχεται από τη μια στιγμή στην άλλη αλλά έρχεται.

Αυτός που είναι πετυχημένος στο επάγγελμα του όσο πιο πολύ εργάζεται πάνω σε αυτό που έχει επιλέξει τόσο καλύτερος άνθρωπος γίνεται ο ίδιος αλλά και όσοι λαμβάνουν το αποτέλεσμα του επαγγέλματος του. Ο τρόπος για να σχετιστεί με τους συνεργάτες του είναι η έμπνευση και η ενίσχυση της δημιουργικής έκφρασης. Συνήθως νιώθει πληρότητα, χαρά και έχει μια αίσθηση αξίας.

Το κίνητρο του είναι το πάθος του για το κοινό καλό μέσα απ’ ότι κι αν διαλέξει να κάνει και η αμοιβή του αυξάνεται μαζί με την σεβασμό των γύρω του. Στα δύσκολα η αντίδραση του είναι η ειλικρινής επικοινωνία, η ανάληψη ευθύνης αλλά και τα υγιή όρια μεταξύ επιθυμητών και ανεπιθύμητων συμπεριφορών.

Συνήθως εργάζεται μέχρι τα βαθιά γεράματα και έχει να καμαρώνει μαζί με τα αγαπημένα του πρόσωπα για όλα τα όμορφα που πρόλαβε να κάνει.

Σίγουρα θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα για τις διαφορές μεταξύ των δύο αλλά για αρχή νομίζω είναι κατατοπιστικές οι παραπάνω, σας έχω απόλυτη εμπιστοσύνη ότι το πιάσατε το νόημα.

ΥΓ: Αφιερωμένο σε σένα. Σ’ ευχαριστώ για την έμπνευση και για τις ωραίες συζητήσεις που κάνουμε και με ενθουσιάζουν!

Related Posts